Corona-update door Lars Lanckohr

Corona in Peru

Beste lezer van onze website en nieuwsbrief,

Ik zal als eerste even mijzelf voorstellen. Ik ben Lars Lanckohr en sinds afgelopen jaar vrijwilliger bij de stichting Mamita Alice. Ik heb met deze mooie stichting kennis mogen maken toen ik verleden jaar met Global Exploration in Peru was. In eerste instantie heb ik kennis gemaakt met de stichting Mama Alice en het werk wat zij in Peru verzetten. Ik werd meteen verliefd op het werk wat zij doen. Ik wilde dan ook graag meer met deze stichting in aanraking komen. Hier hoorde ik dat er een Nederlandse tak van de stichting Mama Alice was, genaamd Mamita Alice. Eenmaal terug van een geweldig mooie, maar zeer zeker ook emotionele reis. Meldde ik mij meteen aan bij de stichting Mamita Alice.

De afgelopen maanden…

Niet alleen hier in Nederland hadden en hebben wij ongekende tijden. Tijden die vragen om veel aanpassingsvermogen en hulp. In Peru werd op 15 maart door de Peruaanse president de noodsituatie uitgeroepen. Dit baarde ons als stichting veel zorgen, omdat Peru helaas niet dezelfde zorg kan bieden als wij hier in Nederland. Daarnaast is er in Peru ook nog veel corruptie wat de situatie voor de mensen in Peru nog heftiger maakte. In tegenstelling tot hier in Nederland werd er in Peru de quarantaine maatregel ingesteld. De regel was namelijk dat er alleen nog naar buiten gegaan mocht worden op het moment dat je inkopen moest doen of naar de bank te gaan. Daarnaast mocht er op zondag helemaal niemand de deur uit. Nog een tegenstelling tot hier in Nederland is dat de mondkapjes verplicht werden. De zorgen werden alleen maar groter en groter. Bijna iedereen in Ayacucho deden de witte vlag naar buiten (teken dat gezinnen geen eten meer hebben). Daarbij kwam dat Peru ook maar 6 IC-bedden heeft op 180.000 inwoners (hier in Nederland 7 bedden op 100.000 inwoners). Niet alleen de zorgen hier in Nederland waren groot. In Peru was er uiteraard ook heel veel angst en onwetendheid. Doordat de gezinnen die de stichting Mama Alice helpt in enorme armoede leven, was het leggen tot contact onmogelijk. Want heel veel gezinnen hebben geen geld voor een telefoon.

Steun

Al onze gezinnen werden afhankelijk van de beloofde overheidssteun, helaas liet deze steun lang op zich wachten. Uiteindelijk kregen de gezinnen dan alsnog de beloofde steun in de vorm van hun eerste levensbehoefte aardappelen en water. De corruptie in Peru speelde ook in deze situatie weer in negatieve zin partte. Een voorbeeld van deze enorme corruptie is dat de baas van het regionale ziekenhuis de schare medicijnen die eigenlijk heel goed van pas zouden komen, mee naar huis nam. Hier kon zij ze dan zelf verkopen en zo genoeg geld blijven verdienen. De stichting Mama Alice en Mamita Alice hebben dan ook zeer zeker in deze tijd niet stil gezeten. Samen hebben we ervoor gezorgd dat we genoeg geld hadden om de levensmiddelenpakketten te kunnen kopen. Nu was het alleen nog afwachten op de goedkeuring van de gemeente van Ayacucho om naar Yanama (de wijk waar de stichting werkt) te mogen gaan. Deze goedstemming kreeg de stichting Mama Alice gelukkig snel, waardoor ze de pakketten aan de families konden gaan uitdelen. Doordat er een groot risico was dat de gezinnen zeer wanhopig waren dat ze onderling gingen vechten om de levensmiddelen dat de vrijwilligers de eerste paar keren zijn begeleid door politieagenten. Bij deze contact momenten hoorden Frederique en de andere vrijwilligers van Mama Alice zo een ontzettend trieste verhalen, dat wij allemaal met onze handen in de haren zaten. We wilde namelijk veel meer doen, maar konden niet meer doen in verband met de regels rondom het vreselijke Corona-virus.

Scholen

Doordat de president de noodsituatie had uitgeroepen moesten ook alle scholen dicht. Deze scholen zullen hun deuren nog so wie so tot februari 2021 gesloten moeten houden. Kinderen kregen les via hun laptop, tv of radio. De kwaliteit van deze online toestellen is helaas niet te vergelijken met de kwaliteit hier in Nederland. Helaas is er geen controle op het huiswerk wegens gebrek aan mobiele telefoons om het huiswerk door te mailen.

Zoveel mogelijk contact houden

De stichting Mama Alice probeert met de mensen die wel bereikbaar zijn zo veel mogelijk contact te houden en hulp te bieden zo goed het kan. Via de gezinnen met een telefoon probeerde ze ook contact te houden met de mensen die er geen hebben. De eerste maand leek het een hoopvolle actie en hadden veel mensen goede hoop. Maar helaas veranderde dat al snel. Ouders en kinderen huilden alleen nog maar als ze de vraag kregen hoe het met hun ging. Helaas hoorde de maatschappelijk werkers en psychologen alleen nog maar verhalen over de toename van het huiselijk geweld en de depressie.

Naar het platteland

Vele gezinnen besloten te voet naar het platteland te trekken. Vaak waren deze tochten zwaar en dagen lang waren ze onderweg. Ze wisten dat het leven daar ook heel zwaar was. Vele gezinnen maakte deze lange tochten met de hoop en de kennis dat op het platteland altijd genoeg te eten was. Op het platte land kwamen ze dan weer samen te wonen met de oma en de opa. Op het platteland verbouwen ze onder andere aardappelen, wortels, uien en mais. Met de verkoop van deze gewassen kunnen ze dan een gedeelte van het geld verdienen wat ze heel hard nodig hebben.

Juli en de geplande toekomst

Net zoals in Nederland zijn ook de regels in Peru sinds 1 juli iets versoepeld. De mensen mogen weer naar het werk en met twee personen over straat. Alleen de kinderen onder 14 jaar en de 65+-ers is de bewegingsruimte nog zeer beperkt. Zij mogen namelijk maar 500 meter en 1 uur van huis weg zijn. De internationale vluchten zijn op het moment nog niet hervat en de verwachting is dat dit ook nog lang zal gaan duren. Ook is er een kleine stijging in het aantal IC-bedden, maar nog steeds een groot te kort voor de aantal inwoners. Hierdoor blijven de zorgen helaas nog steeds groot. Een lichtpuntje is gelukkig wel dat de gezinnen in Yanama weer mogen gaan werken en dus niet meer afhankelijk zijn van de levenspakketten van Mama Alice. Ook Mama Alice kan weer aan het werk, uiteraard wel op een andere manier dan voorheen. Ze zullen de komende weken 2 maal per week naar de gezinnen in Yanama gaan. Al het werk zal buiten plaats vinden, omdat het binnen in de kleine huisjes te risicovol is voor een ieder. Ook moet er de hele dag een mondkapje gedragen worden. Dit zal nog een hele grote uitdaging worden voor zowel de volwassenen en al helemaal de kinderen.

Wat hebben we samen bereikt

Dankzij de hulp van een ieder die een donatie heeft gedaan hebben we een aantal hele mooie zaken voor elkaar kunnen krijgen. We hebben namelijk honderden levensmiddelenpakketten kunnen verspreiden, 80 gezinnen kunnen voorzien van telefoontjes voor de kinderen te begeleiden via de telefoon, 75 gezinnen een gezondheidspakket kunnen aanbieden (zeep, mondkapjes, emmer, handdoeken etc.) en 200 kinderen schoolmaterialen kunnen geven.  Onze dank is dan ook heel groot namens Mama Alice en Mamita Alice.